Manhattan Project
คือโครงการวิจัยและพัฒนาสำคัญในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองซึ่งได้นำพาโลกเข้าสู่ยุคของอาวุธนิวเคลียร์ โครงการนี้เป็นผลงานร่วมของสหรัฐอเมริกา, สหราชอาณาจักร และแคนาดา โดยเริ่มต้นในปี ค.ศ. 1942 – 1946
ห้องปฏิบัติการที่ Los Alamos ในรัฐนิวเม็กซิโกได้ทำ การทดสอบนิวเคลียร์ครั้งแรกของโลกที่เรียกว่าการทดลองทรินิตี (Trinity) ได้เกิดขึ้นที่นี่ในวันที่ 16 กรกฎาคม 1945 ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่ทั้งแสดงถึงพลังการทำลาย และได้ยกระดับสถานะของสหรัฐอเมริกาเป็นมหาอำนาจนิวเคลียร์
โครงการแมนแฮตตันจบลงด้วยการสร้างอาวุธนิวเคลียร์สามชิ้น ในปี 1945:
-ระเบิดปรมาณูชนิดรวมพลูโตเนียมที่ไซต์ทดลองทรินิตี (Trinity) ในเดือนกรกฎาคม
-ระเบิดยูเรเนียมชนิดปืนที่มีชื่อรหัสว่า “ลิตเติ้ลบอย” ที่ถูกทิ้งลงในเมืองฮิโรชิมา
-ระเบิดปรมาณูชนิดรวมพลูโตเนียมอีกลูกที่มีชื่อรหัสว่า “แฟตแมน” ที่ถูกทิ้งลงในเมืองนางาซากิในเดือนสิงหาคม
ส่งผลให้ญี่ปุ่นยอมแพ้ในสงครามโลกครั้งที่สอง
แม้ว่าโครงการแมนแฮตตันจะมีบทบาทสำคัญในการยุติสงคราม แต่ก็มีข้อถกเถียงถึงความเหมาะสมของการใช้ระเบิดนิวเคลียร์ และการแข่งขันทางทหาร พร้อมทั้งเป็นจุดเริ่มต้นของยุคของการมีอาวุธนิวเคลียร์และการแพร่กระจายของเทคโนโลยีนิวเคลียร์ที่มีผลกระทบต่อความมั่นคงโลกในทศวรรษที่ตามมา.
ผลงานความรู้ด้านควอนตัม
ควอนตัมเมคานิกส์: Oppenheimer มีส่วนช่วยในการพัฒนาทฤษฎีที่อธิบายวิธีการทำงานของอนุภาคเล็กๆ ที่เราไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตา อนุภาคเหล่านี้มีคุณสมบัติแปลกๆ เช่น สามารถมีสถานะอยู่หลายที่พร้อมกันได้.
เคมีควอนตัม: ความรู้ในเคมีควอนตัมทำให้เราเข้าใจการทำงานของอนุภาคเล็กๆ ที่เคลื่อนที่ไม่เหมือนวัตถุที่เราเห็นในชีวิตประจำวัน. มันช่วยให้เรารู้วิธีที่อนุภาคเหล่านี้สร้างพันธะกับกันเพื่อสร้างโมเลกุลที่มีรูปแบบและฟังก์ชันที่แตกต่างกัน.
ทฤษฎีการเกิดดาวนิวตรอน: Oppenheimer ได้พัฒนาความคิดเกี่ยวกับดาวที่มีมวลมหาศาลและความหนาแน่นสูงจนแสงไม่สามารถหลบหนีออกมาได้, ซึ่งเราเรียกว่า “ดาวนิวตรอน”.
Oppenheimer-Volkoff Limit: นี่คือขีดจำกัดที่บอกว่าดาวนิวตรอนจะมีมวลมากเพียงใดก่อนที่จะล่มสลายและกลายเป็นหลุมดำ.
การปฏิสัมพันธ์ของรังสีกับสสาร: การศึกษาของเขายังรวมถึงวิธีที่แสงสามารถโต้ตอบกับสสารได้, เช่น การที่แสงสามารถผ่านเพชรและทำให้เกิดประกาย.
ทฤษฎีสนามควอนตัม: Oppenheimer ช่วยสร้างทฤษฎีที่คอยอธิบายการทำงานของอนุภาคที่เล็กที่สุดในจักรวาล, ซึ่งเป็นเหมือนการเขียนกฎที่จัดการกับวิธีที่สิ่งต่างๆ ทำงานในระดับที่เล็กมากๆ.